Βασισμένο πάνω σε αυτό το άρθρο και σε προσωπικές οπτικές.
- Οι Μαθηματικοί συνηθίζουν να μιλούν για όλες τις λεπτομέρειες, διότι οι αποδείξεις δεν μπορούν να λειτουργήσουν διαφορετικά. Όμως αυτό δεν πετυχαίνει όταν κάποιος έχει να μιλήσει σε ευρύ κοινό.
- Σε κάθε περίπτωση πρέπει να κινητοποιείται η περιέργεια του κοινού. Και αυτό πρέπει να γίνεται συνεχώς!
- Πρέπει να έχεις μία ενδιαφέρουσα ιστορία.
- Πρέπει να συνδέσεις την ιστορία με τα ενδιαφέροντα του κοινού...
- Συνεπώς πρέπει να γνωρίζεις τα ενδιαφέροντα του κοινού.
- Μία εικόνα ή ένα βίντεο μπορούν να δημιουργήσουν προσοχή περισσότερο από πολλές λέξεις μαζί.
- Στις συναντήσεις των ομίλων μου προσπαθώ να εντάσσω δραστηριότητες σε 3 διαφορετικά στάδια:
α) Εισαγωγική δραστηριότητα: παιχνίδι, γρίφος ή κάτι παρεμφερές με κρυμμένα μαθηματικά, αν γίνεται να είναι συναφές με το θέμα της ημέρας,
β) Κύριες δραστηριότητες επί του θέματος. Εφαρμογές και ασκήσεις,
γ) Επίλυση γρίφων και παιχνιδιών που τέθηκαν,
δ) Αναζήτηση νέας θεματολογίας προτεινόμενης από τους μαθητές και τα ενδιαφέροντά τους.
Περισσότερα σε άλλη συνέχεια.
Σε σχέση, ειδικά, με την παρουσίαση αποδείξεων, επιπρόσθετα στα προτεινόμενα - με τα οποία είμαι καθ' όλα σύμφωνος - βοηθά συχνά και μία «παραδειγματική» απόδειξη. Με αυτόν τον όρο εννοώ μία «απόδειξη» που βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα αλλά ακολουθεί πιστά την πορεία της αντίστοιχης αφηρημένης απόδειξης. Για παράδειγμα, ο Ευκλείδης στα Στοιχεία αποδεικνύει ότι οι πρώτοι είναι άπειροι στο πλήθος - για την ακρίβεια, ότι είναι περισσότεροι από κάθε πλήθος - υποθέτοντας ότι είναι τρεις, έστω οι Α,Β,Γ, και παίρνοντας τον αριθμό Α·Β·Γ+1 καταλήγει σε άτοπο όπως και η σύγχρονη απόδειξη. Στο τέλος, αφήνεται δε να υπονοηθεί ότι η ίδια διαδικασία δουλεύει και για οποιοδήποτε άλλο πλήθος πέραν του τρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί αυτό να οφείλεται στα διαφορετικά εργαλεία μαθηματικής έκφρασης της εποχής του, δεν παύει ωστόσο να είναι ένας κομψός τρόπος να «κατέβουν» δύσκολες αποδείξεις σε ένα πιο απλό επίπεδο και να φανεί η διδακτική τους ιδέα.